WIOSNA TO PORA RADOSNA

Po długiej zimie przyszła do nas wiosna. Jest to powód do radości dla wszystkich.

Przywitajmy ją słowami poetów.

Julian Tuwim

Już w po­wie­trzu wio­snę sły­szę…
Czy ty też?
Ser­ce pa­trzy w me za­ci­sze…
Czy ty wiesz?

Świat wio­śnie­je, w słoń­cu cały,
W świ­tach zórz…
Wró­ble się roz­świer­go­ta­ły:
„Cóż, czy już?”

Wio­sna… Kwia­ty mam i słoń­ce…
Czy ty też?
A w oczach mam łzy go­rą­ce…
Czy ty wiesz?

Wiosenne porządki

Jan Brzechwa

Wio­sna w kwiet­niu zbu­dzi­ła się z rana,
Wy­szła wpraw­dzie tro­szecz­kę za­spa­na,
Lecz zaj­rza­ła we wszyst­kie za­kąt­ki:
– Za­czy­na­my wio­sen­ne po­rząd­ki.

Sko­czył wie­trzyk za­ma­szy­ście,
Po­oku­rzał mchy i li­ście.
Z bocz­nych dró­żek, z po­lnych ście­żek
Po­wy­mia­tał brud­ny śnie­żek.

Kra­sno­lud­ki wia­dra nio­są,
Myją zie­mię ran­ną rosą.
Chmu­ry, pły­nąc po błę­ki­cie,
Urzą­dzi­ły wiel­kie my­cie,
A ob­ło­ki mięk­ką szmat­ką
Po­le­ru­ją słoń­ce gład­ko,
Aż się dzi­wią wszyst­kie dzie­ci,
Że tak w nie­bie ład­nie świe­ci.
Bo­cian w górę po­szy­bo­wał,
Tę­czę barw­nie wy­ma­lo­wał,
A żu­ra­wie i skow­ron­ki
Po­sy­pa­ły kwie­ciem łąki,
Po­sy­pa­ły klom­by, grząd­ki
I skoń­czy­ły się po­rząd­ki.

A teraz proponujemy wiosenne rymowanki.